Spontaan idee voor een column na een droom. Ben normaal geen schrijver, maar ben benieuwd wat jullie er van vinden.

---

Blockhaus. Deze naam dwaalt al een week lang door mijn hoofd. Blockhaus, Blockhaus. Als ik me er een voorstelling van moet maken, kom ik in mijn beste Duits uit bij een blokhut. Maar wie gaat er in hemelsnaam een blokhut bouwen boven op een berg? En waarom? En voor wie?

Blockhaus is een beklimming die aanstaande zondag in de Giro d’Italia het slotstuk vormt van de 9e etappe die verder een relatief vlakke aanloop kent.
Speurend naar de klim in Zwitserland op het routekaartje, kom ik erachter dat Blockhaus helemaal niet in Zwitserland ligt. Da’s waar ook! Deze jubileum-Giro blijft 3 weken lang gewoon in Italië. Blockhaus ligt gewoon midden in Italië!

Nader speurwerk wijst uit dat Blockhaus een gruwel van een klim is en één van de zwaardere van Europa. De beklimming duldt ook geen lidwoorden voor zich, laat dat duidelijk zijn. Je “sterft op Blockhaus” en niets anders. Overigens blijkt de klim officieel gewoon Passo Lanciano te heten, maar dat klinkt mij toch te romantisch en te lief. Blockhaus it is!
Vluchters die met 5 minuten voorsprong aan Blockhaus beginnen, zien de favorieten in de laatste kilometers voorbij denderen (Rolland uitgezonderd).

Ik droomde gisteren zelfs over Blockhaus. Ik reed in een auto omhoog over een mistige weg en zag renners huilend, achteruit fietsend Blockhaus beklimmen (of liever afdalen). Soms dwalen mijn gedachten iets af en kom ik ineens uit bij Gillhaus. Hans. Waar hangt hij tegenwoordig uit? Of Bauhaus. Phil. In mijn droom gooide hij zijn sprintersbenen overboord het ravijn in en reed met de besten mee omhoog. De Paus, witte rook uit de Etna.…

Ik kijk uit naar zondag. Al tijden! Ontknopingen op de velden en oorlog op de wegen. Op het kleine scherm voetbal, op het grote scherm Blockhaus!